kimileri vardır aşkın en yücesine layıktır, kimileri vardır aşkın en yücesini versen de aşağılıktır
ılık bir rüzgar esti, nereden geldi bilmiyorum. nereye gidiyorsun diye sordum özlenen herşeye dedi o an aklıma sen geldin çünkü özlenen bir tek sendin.
sen herzaman nerede olursam olayım, ne düşünürsem düşünüyüm her an kalbimdesin, seni ne kadar sevdiğimi kelimeler ile anlatamam, ama şunu bil seni seviyorum.
gün birgün sevdalanmış geceye, gecede yakamoz düşürmüş denize, o günden bugüne geceyle gündüz ayrılmaz olmuş, taki güneş tutulup, gölge düşürene dek sevdalarına.
zaman geçtikçe daha çok bağlanıyorum sana, bir gün bir yerde bir şekilde yollarımızın ayrılacağını bilsemde, nerede olduğunu öğrenmesemde, yaşayacaksın hep içimde.
seni bir goncayken sevdim, şimdi gül oldun, seni bir yağmur damlasıyken sevdim şimdi göl oldun, ben mi? ben bu çöldeyim şimdi, sende serabım hiç dokunamadığım.
yine sıçrayarak uyandım uykumdan, ağlayasıya özlemiştim seni, bir özlemki birikmişti gözkapaklarımda, dokunsalar ağlayacaktım inan, neye yarar gökyüzünde güneş, Sen yokken yanımda.
neden zor bu kadar seni sevmek ve bulamamak, dokunmak istedikçe uzaklaşmak, düşündükçe unutmak, neden bu kadar zor seni sevdiği halde söyleyememek, hep bir şeyler gizlemek,sana sahip olacağım yerde seni kaybetmek.
seni sevdiğim kadar yaşasaydım; ölümsüzlüğün adını aşk koyardım.